لزوم بومی گرایی درانتصابات شهرستان واستان.

لزوم بومی گرایی در انتصابات

یکی از مسایلی که باید از سوی استانداری مازندران در جلسات شورای اداری استان و یا نشست های مختلف به مدیران کل دستگاه های اجرایی گوشزد شود، توجه به خواسته های بحق مردم در شهرستان های استان است.

از روزهای آغازین پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی همواره امام راحل و سال های بعد مقام معظم رهبری با تاکیدات خود توجه به خواسته های مردم و رعایت انصاف و عدالت در مسایل و مباحث جاری کشور را به مسوولین توصیه کردند و این توصیه ها نباید در دیدگاه مدیرانی که در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران امانتدار مسئولیت ها و جایگاه هایی هستند با تاریخ مصرف زمانی خاص دیده شود.

یکی از مسایلی که متاسفانه مورد گلایه مردم در نقاط مختلف استان مازندران است و غرب استان نیز بیش از پیش از آن رنج می برد انتصابات احساسی و گاهی بدون مشورت سرپرستان و مدیران است که باز نیز باید با تکیه بر واژه تاسف این مطلب را بنویسم که اغلب مدیران در استان از 2 یا 3 شهر خاص انتصاب می شوند و برخی از دستگاه های اجرایی غرب استان نیز به عنوان دوره های کارآموزی برای این عزیزان دیده می شود. 

البته تاکید بر غربی و شرقی، تا حصول نتایج مطالبه به حق مردم در خصوص تشکیل استان غربی خیلی کمک کننده نیست و شاید در مقطع زمانی کنونی که استان مازندران نیاز به یک وحدت و انسجام دارد کمی هم خدشه وارد نماید اما آنچه که قابل تامل و تفکر است دغدغه ای است که مردم در اغلب شهرستان های مازندران دارند.

این سئوال ایجاد می شود در دولتی که عدالت محوری شعار آن است چرا برخی مدیران کل در مازندران با عملکرد شتابزده خود مردم را نسبت به دولت و نظام بدبین می کنند؟

آیا در شهرستان های با جمعیت بیش از هفتاد هزار نفر برای ریاست یک اداره با 7 یا 8 نیرو هیچ شخص شایسته ای پیدا نمی شود که از چند شهرستان آن طرف تر مدیر می فرستند؟!

و آیا به کارگیری سرپرستان با مدت زمان طولانی در برخی دستگاه های حساس خود زیر پا گذاشتن قانون نیست؟!

مردم مازندران انسان هایی ارزشی، ولایتمدار و معتقدند و همواره در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی نیز محکم و استوار ایستادگی کردند اما اینکه این معرفت ها دیده نشود کمی کم لطفی و بی مهری است.دور از معرفت است که حداقل خواسته آنان که در واقع انتصاب مدیران بومی و متعهد برای دستگاه های اجرایی و ادارات شهرستان های شان هست نادیده انگاشته شود.

امیدوارم استاندار مازندران و معاون سیاسی امنیتی استانداری مازندران بر میزان انتصاب های مدیران کل در شهرستانها نیز نظارت کنند و با توجه به شناختی که از هر دو عزیز داریم مطمئنا بار دیگر دغدغه های اهالی رسانه که در واقع به عنوان نمایندگان افکار عمومی از روی دلسوزی قلم می زنند را پیگیری می کنند.

چندی پیش یکی از همکاران رسانه ای در مازندنومه مطلبی نوشت که حدود 60 درصد مدیران رامسر غیربومی هستند!وقتی خواندم که در آن شهرستان60درصد مسوولان بومی نیستند به این نتیجه رسیدم که نیازمند یک عزم جدی هستیم تا توانایی نیروهای بومی در شهرستان های مازندران دیده شود.

به راستی مدیران کل مازندران در طول یکسال چند بار به ادارات شهرستان های غرب استان سر می زنند؟ هیچ بنا نداریم تلاش و زحمات مدیران استانی را نادیده گرفته یا خدای نکرده بر همت شان چشم بپوشیم ولی این نکته برای مان بی جواب می ماند که چرا با انتصاب مدیران غیر بومی در شهرستان ها کاری می کنند که شاهد رفت و آمد مدیرانی باشیم که حتی حاضر نیست به شهروندان شهر محل مسوولیت خویش این افتخار را بدهند که در همانجا سکنی گزینند و صبح ها وارد شهرستان محل خدمت شده و عصرها نیز به شهر خود باز می گردند.

مطمئنا اهالی فرهنگ و دانشگاهی دغدغه های مهمتر از انتصابات در شهرستانهای خود دارند اما چه دغدغه ای آزار دهنده تر از اینکه مجبور باشی در مقابل سوالات همشهریانتان در خصوص شدت انتصاب مدیران غیر بومی سکوت کنیم.

مدیر غیر بومی وارد شهرستانی می شود که حتی شاید در طول زندگی خود 2 بار نیز به آن نقطه نرفته باشد و تا با فرهنگ و رفتارهای اجتماعی محل خدمتش آشنایی پیدا کند و با عملکردش مردم را به پذیرش مسوولی غیربومی وادار کند زمان طولانی می گذرد.

البته مطمئنا تعداد کمی از مدیرن کل به خاطر مشغله های شان- یادداشت هایی این چنین را مطالعه می کنند ، اما امید داریم این سطور را مسئولان تاثیرگذار استان حداقل از طریق روابط عمومی های شان بخوانند و دیگر شاهد انتصابات احساسی و شتابزده در هیچ کجای مازندران نباشیم.

این حداقل خواسته مردم است که از بین فرزندان دیارشان اعتماد و اطمینان به همت و دانش آنها مشاهده شود تا شاهد کوچ دسته جمعی مدیران از چند شهر خاص استان نشوند.

اگر چه در این بین باید همشهری گزینی ها نیز جای شایسته گزینی را نگیرد و در این فضا نیز باید دقت نظر شود تا با تعامل بین مردم و مسوولان شاهد پویایی در خدمات و نشاط در آبادانی باشیم.

گماردن سرپرست های بی انگیزه در برخی ادارات شهرستان ها موجب بی اعتمادی مردم به دستگاه ها و حتی بی انگیزگی خود مدیر نیز می شود و از همه زیان آورتر خسارتی است که به نیروی انسانی موجود در آن شهرستان می زنیم.

با توجه به درایتی که از سوی استاندار گرانقدر به عنوان نماینده عالی و سیاسی دولت در مازندران و معاون سیاسی و امنیتی ایشان سراغ داریم امید است که دلسوزانه تعداد انتصابات مدیران غیربومی در هر شهرستان را مورد بررسی قرار دهند و میزان این انتصابات که می تواند انگیزه را از نیروهای انسانی توانمند و کاربلد در شهرستانها بگیرد ، مشاهده کنند.

اگر منصفانه به این مسئله بنگریم می بینیم که در یک شهرستان با جمعیت بالای هفتادهزار نفر انتصاب مدیر برای یک اداره با 10 نیرو ویا دانشگاهی با 30نیرو ، کار سختی نیست و این کار نیز باید با تدبیر و البته به دور از نگاه های غیرحرفه ای شکل بگیرد و مدیرانی شایسته تربیت کرده تا بعدها در عرصه ملی نیز افتخاری برای مازندران باشند.

.اولویت قرار دادن و بکارگیری نیروهای بومی و متخصص استان که در دیگر نقاط کشور بسیار موفق عمل کرده اند حتی در مرکز در جایگاهها و پستهای حساس امتحان خوبی از خود نشان داده و به تبع آن نیروهای جوان و تحصیلکرده بومی نیز می توانند با ورود به حوزه های کاری دولتی و غیردولتی و سازمانهای مردم نهاد و میدان دادن به آنها سرمایه اثرگذاری برای آینده استان باشد به شرط آنکه از تجربیات و مشاوره های مدیران و نمایندگان ادوار گذشته استان استفاده نموده و از دوباره کاریها و هدررفت منابع مالی و وقت و زمان جلوگیری کرد و این یکی از مطالبات اصلی مردم استان مازندران است.

شهروندان و صاحبنظران رامسر امروز به این باور رسیده اند که همواره تنگ نظریها و کینه توزیها مانع توسعه شده است و برخیها به هر قیمتی شده است برای حفظ منافع شخصی خود مانع حضور مدیران بومی در استان می شوند بررسی سوابق و توانمندیهای نیروهای بومی استان که در حال حاضر در خارج از استان و حتی خارج از کشور مشغول به فعالیت هستند این امر را به عینه نشان می دهد که در حال حاضر ترکیب نیروهای بومی استان می تواند در سمت استاندار و زیر مجموعه استانداری و مدیران کل استان دارای چند تیم کاری مجزا باشد

آنچه امروز رویکرد استان است بهره گیری از نیروهای توانمند و نخبه بومی بوده و خوشبختانه نیروهای بومی استان مازندران رویکرد و عملکردی ممتاز و قابل دفاع و تقدیر داشتند و باید شهروندان مازندرانی به این باور برسند که نیروهای نخبه و توانمند بومی استان در شهرستانهای مختلف استان حضور فعال و چشمگیر دارند. نیروهای توانمند و متخصص در شهرستانهای رامسر، تنکابن، چالوس، نوشهر و... همواره در پست های مختلف نمره قابل قبول گرفته اند ولی استان آنچنان که باید نتوانسته از توانمندی این نیروها بهره بگیرید و باید تلاش شود فضا برای فعالیت نیروهای بومی فراهم شود

بی شک نباید گذشته را تخریب کرد و غیرمنصفانه برای گذشته حکم صادر کرد ولی باید اذعان داشت استان مازندران در گذشته از محرومیت های فراونی رنج برده است محرومیتی که این استان را از روند توسعه عقب نگه داشت و موجب شد بسیاری از فرصت ها از بین رفته و موقعیت ها به تهدید تبدیل شود.

سنگ اندازی و کینه توزی به نیروهای بومی و توانمند استان همواره مانع توسعه استان مازندران شده به گونه ای که در حال حاضر برخی دستها در تلاش هستند مانع حضور برخی مدیران بومی و توانمند استان شوند و تنها دلیل این افراد ترجیح دادن منافع شخصی بر منافع استانی است و به دنبال غرایض و اهداف شخصی هستند و از این امر واهمه و ترس دارند که با حضور فلان مدیر بومی منافع شخصی آنها به خطر بیفتد.

در پایان با انتقاد از عدم به‌کارگیری مدیران بومی و جوانان مستعد مازندرانی در حوزه‌های مختلف مدیریتی در داخل

استان انتقاد کرد و خواستار توجه لازم به استفاده از نیروهای لایق و خدوم استان مازندران در حوزه‌های مدیریتی داخل استان شد.