رامسر شهر دریا وجنگلTourism City

توجه: "هرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ منوط به اجازه نگارنده بوده

و فقط با ذکر نام منبع اصلی امکان پذیر است"

ایره دامانه اُرَه دِریا نیه

رامسر ای سَبز و اُ آبی میان نیَه

میان کوه و دریا جای داری تو سیمایی بهشت آسای داری! (علی اصغر یوسفی نیا)

ttps://s30.picofile.com/file/8469958618/%DB%B2%DB%B0%DB%B1%DB%B9%DB%B1%DB%B1

%DB%B0%DB%B6_%DB%B0%DB%B8%DB%B0%DB%B6%DB%B5%DB%B8_1_.jpg

عکس: محمد ولی تکاسی 1400

https://s30.picofile.com/file/8473612000/13108595_1089260571120787_470545329_n.jpg

دیدن جاذبه های توریستی و اماکن گردشگری شهرستان رامسر

رامسر:

شهری سرسبز که طبیعت آن بر فرهنگ و آداب و رسومش بی‌تاثیر نبوده است

---

مردم شهر رامسر به گیلکی صحبت می‌کنند، مسلمان و شیعه‌اند. آداب و رسوم مربوط به عید نوروز در این شهر دیدنی‌ است. نوروز‌خوانی، چهارشنبه‌سوری و روز تحویل سال برای آن‌ها روزهای مهمی هستند و مراسمی برای هرکدام دارند. جشن پایان کار نشاء کاری را با شست و شوی گاو نر کشاورزی(ورزا) به نام "لاک آو زَئن" همزمان با زمان کوچ به ییلاق انجام می دادند.

مردم رامسر با توجه به اینکه رامسر دورانی بخشی از طبرستان و دورانی بخشی از دیلم بوده اند ترکیبی از از اقوام طبری و دیلمی هستند. مثلا اشکوریان دیلمی اند و مشایی ها طبری اند و گویش رامسر هم یک گویش گیلماز هست یعنی ترکیبی از دو زبان مازندرانی و گیلکی هست زبان مازندرانی از کتول تا نشتارود تنکابن صحبت می شود و گیلکی از رودسر(ملاط) تا رضوانشهر صحبت می شود ولی گویش محدوده تنکابن تا چابکسر گیلماز هست.

البته در گذشته در زمان خودزکو مرز بین زبان مازندرانی و گیلکی پلرود کلا چای بود ولی این مرز تغییر کرده است. مقدسی می گوید طبری ها "ه" بسیار استفاده کنند و بگویند هاکن و هاده و گیل ها "خ" بسیار استفاده کنند که طبق این موضوع گویش سپیدرود تا فومن گیلکی و گویش سپیدرود تا رودسر دیلمی و گویش چابکسر و رامسر تا تنکابن گیلماز و گویش نشتارود تنکابن تا کتول طبری هست.(فاقد منبع مورداستفاده ).منبع: محمد کیا اشکوریان(mohammadkiaeshkevarian@gmail.com)

جشن پایان کار برنج را در اواسط مردادماه و جشن های کتراگیشی(آیین آفتاب خواهی) در زمان برداشت برنج در شهریورماه که با ریزش نزولات جوی فراوان همراه می شود، برگزار می‌کنند. جشن های به نام آیین گل کار روز مسجد آدینه در نیمه تابستان (قبل از اَسدماه) همرمان با آغاز اولین ماه گیلکی نوروزماه، انجام مراسم تیرماه سیزده که در شامگاه 12 آبانماه شمسی اجرا می‌شود، مراسم شب یلدا، سحرخوانی ایام ماه مبارک رمضان، سوگواری محرم و صفر در امامزاده آقابسمل، مراسم گهواره‌بندی، دندان سری نوزادان و مراسم ازدواج و جشن های محلی نظیر پیربابو از دیگر آداب و سنت‌های این سرزمین سرسبز است.

زندگی در شهری که عروس شهرهای ایران نام گرفته می‌تواند ذوق و سلیقه ساکنین را به قدری لطیف کند که از دستان هنرمندشان هنرهایی زیبا مثل؛ کلاه مالی، نمدمالی، سبدبافی، سفالگری(کوزه گری)، گلیم و حصیربافی، چادرشب بافی، چوتاشی(کچه تاشی) و ساخت مجسمه‌های زیبای چوبی و ده ها صنایع دستی دیگر خلق شود.

رامسر از تنوع و رنگارنگی غذاهای شمال کشور بهره‌مند است. غذاهایی چون باقلاپلو، لوبیاخورشت، ترش‌تره، ترش قلیه با سبزی محلی، هلوآوه با ترشک، گزنه تره، گزنه پلا و سبزی پلا(برنج)، پنیر مرغانه، دووآب، سیرتره، ترش شامی، میرزاقاسمی، بادمجان کباب، چونگول‌تره(با پیاز)، کلم تره(با سیر) و کُچور(کشمش + تخم مرغ) از غذاهای خوشمزه و همچنین نان ماهی تابه ای(کلوبیج کشتا) از هنرهای آشپزی زنان محلی در این منطقه‌اند.

فندق و عسل این خطه از شمال نیز مثل مربای بهارنارنج و گل گاوزبان آن شهرت جهانی دارد و می‌توان به عنوان سوغاتی مناسبی برای عزیزان گردشگران و توریست ها از آن‌ها استفاده کرد و به همراه صنایع دستی و چادرشب و غیره به استان های دیگر و اقصی نقاط جهان صادر نمود.

https://s25.picofile.com/file/8451282100/IMG_20220624_WA0008.jpg

https://api.tourlin.com/uploads/tours//6148485a4341f974627737.jpg

رزرو بلیط تور های رامسر گردی( خانوادگی و گروهی)

و تهیه اقامتگاه بوم گردی رامسر و حومه:

TEL: 09366348680 راهنمای محلی و اکوتوریسم

کلیپ زیبای دیدنی های رامسر

دریافت فیلم از جاذبه های گردشگری رامسر

" گردشگری ظرفیت ویژه رامسر برای توسعه است

لذا نگاه ما به رامسر باید گردشگر محور باشد"

https://files.virgool.io/upload/users/2562/posts/scntwuw6k2mu/zeluhoarqedl.png

Tourism attractions of Ramsar-FILM

https://files.virgool.io/upload/users/2562/posts/scntwuw6k2mu/kqnp9tpzwoyx.jpeg

توجه:

جهت دریافت عکس ها با کیفیت زیاد و چاپ بنرهای تبلیغاتی و پوسترهای رنگی زیبا از شهرستان رامسر و جواهرده و ییلاقات اطراف می توانید عدد 2 را به شماره تلفن 09366348680 پیامک فرمایید.

دریافت سی دی "جاذبه های گردشگری رامسر"

" ترانه های فولکلوریک گیلکی"
دریافت کتاب الکترونیکی " رامسر در آینه گردشگری"

کتاب " زمزمه های گیل مازی رامسر"

دِموی " رامسر نگین فیروزه ای دریای خزر"

"پوسترهای رنگی از رامسر+جواهرده"

از طریق ای میل نگارنده نیز قابل انجام است.

"رامسر قدیم"

https://s31.picofile.com/file/8473612092/ramsar_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF1402.jpg

عکس: محمدولی تکاسی(اسفند 1402)

رامسر، یکی از شهرهای هدف نمونه گردشگری استان مازندران و مورد توجه اغلب گردشگران داخلی و خارج از کشور و محل مناسبی برای گذراندن اوقات فراغت علی الخصوص در نیمه اول سال است. با هجوم مسافران و کمبود زیرساخت هایی نظیر جاده های مناسب بویژه در مسیرهای روستایی و کمبود برخی از امکانات تفریحی نظیر کمپ های گردشگری با امکانات مُکفی در مسیر دریا، کوه ها و جنگل بر مشکلات پذیرایی از مهمانان نوروزی و فصل گرم سال هر ساله اضافه می گردد که نیازمند فکر عاجل و راه حل مناسب برای حل آنها توسط مسئولان و مردم است.

با توجه به احداث بناها و ویلاهای از سنگ و آهن که هیچ سنخیتی با طبیعت زیبای رامسر ندارند در دل جنگل ها و کنار رودخانه ها و ایجاد مشکلات ریز و درشت نظیر کمبود فضای پارکینگ بر اساس تعداد آپارتمان ها در کوچه ها و ورود فاضلاب شهری به رودخانه ها و دریا و مرگ خاموش گونه های گیاهی و جانوری احتمالا در چند دهه دیگر ما شاهد زیبایی ها و جاذبه های گردشگری رامسر نظیر سال های قبل نخواهیم بود. لذا می توان احتمال داد درآمد اقتصادی ناشی از ورود گردشگران داخلی و خارجی به رامسر و عدم اجرای اصول اولیه در توریسم پایدار کمتر از هزینه های انجام شده برای سرپانگهداشتن این شهر جهت جذب مسافران و گردشگران است. به عبارت دیگر خرج رامسر بیشتر از دَخل آن است. لذا به جای خودگردان شدن این شهر از درآمد حاصل از اقتصاد توریسم، ما هر ساله نیازمند تزریق اعتبارات استانی بیشتر و کمک های بلاعوض از منابع خصوصی و مردمی در زمینه گردشگری برای این شهر هستیم.

آقای حسین سروری(معاون فرماندار رامسر):شهر گردشگری رامسر که سالانه میزبان صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی است امکانات آن متناسب با حجم گردشگران نیست و شهرداری ها باید تلاش مضاعفی در این بخش داشته باشند. اعتبارات شهرداری های منطقه و درآمدشان صرف جمعیت شناور شده که به همین خاطر شهرهای گردشگرپذیر مثل رامسر به حمایت نیاز دارند.

سروری تصریح کرد : در راه میزبانی از مسافران چاره ای نیست که به توان و امکانات داخلی خود اتکا نماییم. معاون فرمانداری رامسر با بیان اینکه بین امکانات دولتی و خدمات تفریحی توریستی بخش های مختلف ازجمله بخش خصوصی فاصله است، گفت: ما نتوانستیم این دو بخش را به هم وصل کرده تا از منافع گردشگری بهره مند شویم.

https://aaf1a18515da0e792f78-c27fdabe952dfc357fe25ebf5c8897ee.ssl.cf5.rackcdn.com/1806/Southern+Fulmar+banner+344259701.jpg?v=1707834745000

Southern Fulmar by Peter Vaughan / Macaulay Library

دریافت تقویم 1403-با فرمت PDF

مدیر کل محیط زیست مازندران عطااله کاویان در گفت وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: آئین ملی روز جهانی تالاب‌ها با حضور سلاجقه معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، مقامات عالی کشوری و استانی و همچنین متخصّصان و میهمانان بین المللی برگزار خواهد شد.

وی افزود: آئین ملی گرامیداشت روز جهانی تالاب‌ها از ساعت ۹ صبح روز شنبه ۱۴ بهمن ماه ۱۴۰۲ در محل هتل رامسر برگزار می‌شود.

*تاکنون ۱۷۲ کشور جهان و با مجموع ۲۵۰۳ تالاب بین المللی عضو این کنوانسیون بین المللی هستند.

شعار امسال روز جهانی تالاب ها: "حیات انسان و تالاب‌ها در هم آمیخته است"

منبع:

https://www.doe.ir/?news/196210/1339438/1618804/%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B1-%D9%85%DB%8C%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%84%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/86/Eurasian_blue_tit_Lancashire.jpg

چرخ‌ریسک سرآبی یا چرخ‌ریسک آبی اوراسیایی پرنده‌ای است از تیره شاخه نشین و از خانواده چرخ‌ریسکان می باشد.

در شهرستان رامسر و غرب مازندران و شرق گیلان به " گنجشک کافره" معروف است.

این پرنده که در اروپا و غرب آسیا زندگی می‌کند معمولاً لانه خود را در سوراخ درختان میسازد و از حشرات و عنکبوت‌ها تغذیه می‌کند، طول این چرخ‌ریسک ۱۲ سانتی‌متر، طول دو بال ۱۸ سانتی‌متر و وزن آن ۱۱ گرم می‌باشد، عمر این پرنده به‌طور متوسط سه سال می‌باشد اما بیشترین عمر ثبت شده دربریتانیا ۱۰ سال و سه ماه و در جمهوری چک ۱۱ سال و هفت ماه بوده‌است.

یادگیری خامه‌خواری از شیشه‌های شیر

پرندهٔ آبی رنگ کوچکی با اسم علمی پاروس کائرولئوس Parus caeruleus در اروپای غربی اخیراً یاد گرفته‌است که ورقهٔ آلومینیومی سر شیشه‌های شیر را که صبح‌ها روی پلکان جلوی در منازل گذاشته می‌شود باز کند و خامهٔ آن را بخورد. این طرح رفتاری دارد به تقلید در تمام قارهٔ اروپا پخش می‌شود، و اگر شیرفروشان به این نحو توزیع شیر ادامه دهند، دیر یا زود ممکن است این پرندگان کوچک منقارهایی پرورش دهند که برای بهره‌برداری از این منبع جدید و با ارزش غذایی شکل مناسب‌تری داشته باشد .

منبع: سایت پرنده نگری ایرانیان

از انواع چرخ ریسک ها به چرخ ریسک هیرکانی نیز می توان اشاره کرد.

https://s30.picofile.com/file/8472046692/%D9%81%D8%B1_%DA%86%D9%88%D8%A8%DB%8C_%D8%AE%D8%B4%DA%A9_%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86_%DA%86%D8%A7%DB%8C.jpg

عکس: محمد ولی تکاسی(موزه میراث روستایی گیلان بهمن 1402)

بعد از چیدن برگ های سبز چای توسط کشاورزان زحمتکش، آنها را به مدت یک شبانه روز در سایه می گذارند و هر چند ساعت یکبار آنها را به هم می زنند تا برگ های چای رطوبت خود را از دست داده و پلاس شوند . سپس آنها را جمع کرده و در داخل طشت چوبی ای به نام “لاکه” قرار می دهند و با دست و پا مالش می دهند،بیش تر آن را با دست انجام می دادند که باعث تغییر رنگ چای از سبز به سیاه می شود .

سپس آنرا در داخل ظرفی به نام “فر” قرار می دادند که از تورهای سیمی درست شده بود و در زیر آن آتش زغال را روشن می کردند تا همه برگ ها خشک شوند . چای بدست آمده ازین روش را ، چای دستی می گویند .

*در زبانزد گیلکی رامسری به دلیل خوش طعم و خوشرنگ بودن چای دستی و خانگی آن را به " خون کبوتر" تشبیه می کردند.

در گذشته تهیه چای بسیاری از خانوار های چایکار در گیلان و مازندران که اندکی باغ چای داشتند و قابل عرضه به بازار نبود از این طریق صورت میگرفت علاوه بر مصرف سالانه خانواده، گاها روانه بازار نیز می شد که در حال حاضر با ورود چای کارخانه ای به بازار این حرفه خانگی نیز به فراموشی سپرده شده است.

منبع مطلب : وبلاگ نصیر محله nasirmahaleh.persianblog.ir

صندوقچه چوبی،

یکی از پرکاربرترین لوازمی است که در روزگار قدیم مورد استفاده قرار می گرفت؛ البته این روزها استفاده از صندوق چوبی در دکوراسیون، جنبه نوستالژیک دارد. به خاطر داشته باشید که صندوقچه چوبی یک پیشنهاد عالی برای دکوراسیون کلاسیک بوده و زیبایی آن را به شدت افزایش می دهد. با صرف نظر از اینکه صندوقچه ها اکنون بیشتر جنبه دکور دارند باید گفت که در گذشته این وسیله کاربردهای مختلفی در زندگی روزمره مردم داشت. جایی برای نگهداری مدارک، استفاده به عنوان یک جعبه زیورآلات، جایگاهی برای ذخیره گندم، برنج، حبوبات و یا لباس های خاص و انواع پارچه ، زیورآلات و اشیای عتیقه و غیره برخی ازکاربردهای صندوقچه های چوبی و سنتی در زندگی های چند دهه قبل بود.
اگر دهه شصتی باشید شاید در گذشته مشاهده کرده باشید که مردم قدیم از صندوقچه‌ های چوبی بیشتر از جنس راش نسبت ‌به جامعه امروزی، کاربرد و استفاده بیشتری داشتند.

تاریخچه صندوقچه چوبی

در گذشته های نه چندان دور کمدهای امروزی وجود نداشت که مردم برای نگهداری وسایل خود از آن استفاده کنند. آن ها معمولاً یک صندوقچه بسیار کوچک و قدیمی داشتند که اغلب با پارچه‌ های بسیار زیبا تزئین می شد. جالب است بدانید که ترمه یکی از رایج‌ ترین مدل های پارچه بودکه بر روی انواع صندوقچه‌ ها از آن استفاده می کردند. در قدیم همراه جهاز نوعروس ها یک صندوق چوبی با تزئینات روی آن با روکش حلبی نقاشی شده یا روکش مخملی فلزکوب نیز وجود داشت که سوار قاطر کرده و به منزل داماد می رفت.
امروزه و با گذشت زمان اجناس و وسایل قدیمی در بسیاری از اوقات به عنوان یک کالای دکوراتیو استفاده می شوند و ظاهر دکوراسیون کلاسیک خانه را زیباتر می کنند. برای مثال این روزها صندوقچه‌ های سنتی و قدیمی به ‌قدری پرطرفدار و محبوب شده اند که در بازار قیمت فروش بالایی دارند.

https://s30.picofile.com/file/8472046592/%D8%B5%D9%86%D8%AF%D9%88%D9%82_%DA%86%D9%88%D8%A8%DB%8C.jpg

عکس: محمد ولی تکاسی(موزه میراث روستایی گیلان بهمن 1402)

https://s30.picofile.com/file/8471791042/%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B3%DB%B0%DB%B7%DB%B3%DB%B0_%DB%B1%DB%B0%DB%B2%DB%B4%DB%B2%DB%B4.jpg

مصب رودخانه در محل مجتمع فدک ساحل رامسر

عکس: محمدولی تکاسی (پاییز 1402)

اَنار، نار یا انار خوراکی (نام علمی: Punica granatum) یکی از میوه‌های درختی است که دانه‌هایی اغلب قرمز و گاهی سفید یا رنگ‌هایی بین آن دو دارد. رنگ پوست آن نیز اغلب قرمز و گاه سیاه یا تقریباً زرد است؛ این میوه در معدود کشورهای جهان نظیر ایران، افغانستان، پاکستان، عراق و ترکیه کشت می‌شود به همین خاطر عضو مرغوب‌ترین میوه‌های جهان و عضو ۱۰ میوهٔ برتر جهان است. درخت انار ترش با ارتفاع 5 تا 10 متر در حاشیه جنگل های دریای خزر و در زیستگاه های طبیعی نظیر میانکاله ساری به صورت خودرو رشد و تکثیر می شود.

https://s31.picofile.com/file/8471791892/rob_anar_1.jpg

فیلم طرز تهیه رب انار ترش

انار سرشار از ترکیباتی بنام پلی فنول بوده که سبب پایین آمدن کلسترول بد خون شده و مانع از رسوب چربی در عروق می شود. نه تنها رب انار بلکه آب انار هم طرفداران زیادی دارد زیرا، دارای آنتی اکسیدان و ویتامین های B بوده و برای سلامتی بسیار موثر می باشد. این ماده خوراکی با مواد غذایی مختلفی ترکیب می شود و به دلیل داشتن طعم ترش آن افراد زیادی آن را مصرف می کنند. رب انار در غذاهای ایرانی کاربرد های فراوانی دارد و این چاشنی خوشمزه طرفداران زیادی دارد. به عنوان چاشنی غذا و افزودنی استفاده شده و از جوشاندن و غلیظ کردن آب انار به دست می‌آید. رب انار را در تهیه غذاهایی مانند فسنجان، اکبر جوجه و شامی‌کباب لرستانی استفاده می کنند. رب اناری که از انار ترش بدست می آید طبع سردتری دارد، رب انار ترش باعث کاهش صفرا، کاهش حرارت کبد و معده می شود.

طرز تهیه رب انار ترش خانگی:

1- انار را دانه کنید و لا‌به‌لای آن را نمک بزنید.

۲- انارها را در ظرف در بسته پلاستیکی به مدت یک روز کنار بگذارید.

۳- بعد از یک روز دانه‌های انار را در مخلوط کن بریزید؛ سپس آن را از صافی رد کنید.

۴-آب انار رد شده از صافی را به مدت ۳ تا ۴ ساعت ثابت در یک ظرف سرامیکی یا پلاستیکی نگاه دارید. بعد از این زمان به اندازه‌ یک و نیم لیتر آب انار بردارید و در ظرف مسی بریزید و روی حرارت قرار دهید.

۵- وقتی به جوش آمد دوباره یک لیتر دیگر را کم کم اضافه کنید.

۶-در جوش آخر اگر کف های روی ظرف جرم باشد باید حتما سوا شوند؛ در غیر این صورت نیازی نیست که آنها را بردارید.

۷-به مدت ۳ تا ۴ ساعت باید زمان بدهید تا آب انار در حرارت کم بجوشد تا غلیظ شود.

منبع:

1-https://cavishfood.com/product/%D8%B1%D8%A8-%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%D8%B4/

2-ویکی پدیا

https://mochmag.ir/wp-content/uploads/2022/07/rob-aloche.jpg

فیلم طرز تهیه رب آلوچه جنگلی

https://gilanchai.ir/wp-content/uploads/2023/07/IMG_20230719_182705_931-scaled.jpg.webp

آلوچه جنگلی (نام علمی: Prunus cerasifera)

یکی از انواع آلو و بومی اروپای جنوب شرقی و غرب آسیا است. این گیاه، در نقاط مختلفی از دنیا از جمله آمریکای شمالی و شرق استرالیا نیز کشت می‌شود.

این میوه خوشمزه جنگلی و باغی که در فصل های بهار و تابستان میوه می دهد، در زبان فارسی و گویش های آن به نامهای گوناگونی معروف است. در زبان مازندرانی «هَلی» Hali و در لهجه گیلکی رامسری به "ترش هلو" و یا " دیو هلو" و در زبان فارسی به نامهایی همچون آلوچه، آلوچه جنگلی، آلوچه سگک، گوجه سبز، گوجه ترش، گوجه جنگلی، گوجه وحشی و … نامیده می شود.

ارتفاع درختان آن به 5 تا 6 متر می رسد و اگر این درخت جنگلی را هرس نکنند ممکن است ارتفاع آن به 12 متر هم برسد. اندازه میوه آن کوچک با گوشتی نرم و مزه ترش است.

درخت آلوچه جنگلی شاخه های تیغ داری دارد وبرگ های آن کوچک هستند. یک سال در میان محصول می دهد. محصول آن در اواخر تیر ماه تا اواخر مهر ماه قابل برداشت هستند.

در شهرستان رامسر و اغلب روستاهای ییلاقی درخت آلوچه جنگلی به صورت خودرو رشد و تکثیر می شود. بذر آن توسط تعدادی از پرندگان نظیر توکای باغی و پستاندارانی نظیر خرس از جایی به جای دیگر منتقل می گردد.

طرز تهیه رب آلوچه

مرحله اول

برای درست کردن رب آلوچه می توانید از آلوچه جنگلی که در زمان شهریورماه میوه آن رسیده شده و از رنگ سبز به رنگ قرمز و سیاه در می آید استفاده کنید اگر در دسترس نداشتید گوجه سبز هم می توانید جایگزین کنید و برای زیباتر شدن رنگ آن چند عدد آلبالو هم استفاده نمایید.

مرحله دوم

در ابتدا دم و برگ آلوچه ها را جدا می کنیم و آن ها را تمیز می شوییم و در آبکش ریخته تا آب اضافه برود سپس در یک قابلمه مناسب می ریزیم و ۳ لیوان آب هم به آن می افزاییم.

مرحله سوم

روی حرارت اجاق گاز قرار می دهیم تا آلوچه ها پخته شوند و آب بیاندازند و پوست آن ها جدا شوند و کف روی آن را بگیرید تا رب خوشرنگ تری داشته باشید سپس از روی حرارت بر می داریم.

مرحله چهارم

اجازه دهید کمی خنک شود سپس در صافی بریزید و با کمک پشت قاشق یا فشار دست از صافی رد کنید و هسته ها را از آن جدا نمایید سعی کنید تمام گوشت آلوچه را جدا کنید.

مرحله پنجم

دوباره مایعی را که صاف کرده ایم به داخل قابلمه بر می گردانیم و روی حرارت هم می زنیم تا به غلظت دلخواه برسد و در انتهای پخت کمی نمک می زنیم مواظب باشید رب را شور نکنید.

موارد استفاده رب آلوچه جنگلی:

از رب آلوچه جنگلی می توان در انواع خورشت فسنجان- ماهی شکم پر- مرغ شکم پر- بادمجان شکم پر-زیتون پرورده و کال کباب(غذای گیلانی) و حتی به صورت ترشک آلوچه استفاده کرد.

مزه این رب آلوچه جنگلی ترش است و افرادی که طرفدار طعم ترش هستند از پروپاقرص ترین طرفداران این رب آلوچه هستند.

حواصیل

رامسر بین دو پل بازار آخوند محله(آذرماه1402)

عکس: محمد ولی تکاسی

حَواصیل یا مرغ ماهی‌خوار پرنده‌ای است پابلند که در آب‌های شیرین یا آب‌های ساحلی زندگی می‌کند. حواصیل از راستهٔ لک‌لک‌سانان(Ciconiiformes)، خانوادهٔ حواصیلان (Ardeidae) است. ۶۴ گونه حواصیل وجود دارد که برخی از آن‌ها بوتیمار یا غمخورک، برخی حواصیل، برخی گاوچرانک و برخی نیز قار نامیده می‌شوند. نام قار بیشتر برای آن دسته از حواصیل‌ها که پرهای سفید یا آراسته‌ای دارند به‌کار می‌رود.

https://iranbirdwatching.ir/uploads/gallery/main/122/img_20211129_211227.jpg

در ایران ۱۳ گونه از سرده حواصیل شناسایی شده‌اند که ۹ گونه آن به صورت بومی و مهاجر عبوری در گیلان وجود دارند که هفت گونه آن در تالاب کرفستان شهرستان رودسر دیده شده‌است. حواصیل‌ها یکی از پرندگان کنارآبزی بوده و به استناد قانون شکار و صید و مصوبه شورای عالی محیط زیست از گونه‌های حمایت شده در ایران به شمار می‌آیند.

اغلب در نامگذاری پرنده حواصیل با اگرت کوچک اشتباه می شود.

https://s6.picofile.com/file/8381857684/۲۰۱۹۰۲۱۳_۱۵۲۲۱۹_jpgویرایشی.jpg

گیلانی ها دو نوع لالایی دارند:

یکی «گاره سری» لالایی هایی که بر سر گهواره (گاره) خوانده می شود و دیگری «هلونه گردانی» ترانه هایی که بر سر هلونه (ننو) خوانده می شود.

بخشی از ترانه ها و آوازهای محلی برگرفته از لالایی های مادران و زمزمه های زنان گیلانی به هنگام کار در مزارع برنج و باغات چای است، و این جایگاه زنان گیلک را علاوه بر سایر بخش های فرهنگ وتاریخ گیلان ، در موسیقی گیلان بیش از پیش نمایان می کند.

وطن دور و وطن دور و وطن دور … مرا منزل برسان خالق نور
مرا منزل برسان مو بمیرم … به پیش مادر و خاهر بمیرم

ماره ماره چَره مِرِه به چه بی

غم و غصّه همه می دل دچه بی

به خدا مو د غصه خوارده نوتونم

و ...............

منبع:

http://gile-zakon.blogfa.com/post/245

https://s30.picofile.com/file/8470744434/کاکایی_خزری_رامس_1402.jpg

عکس: محمدولی تکاسی(زمستان 1402)

https://s19.picofile.com/file/8431361500/%DB%B2%DB%B0%DB%B1%DB%B9%DB%B1%DB%B1%DB%B1%DB%B4_%DB%B1%DB%B0%DB%B5%DB%B1%DB%B0%DB%B6%D8%A7%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD%DB%8C.jpg

زمان زندگی در سیاره زمین برای برخی از گونه‌ها در حال به پایان رسیدن است و بشر مقصر اصلی این موضوع است. انسان‌ها خواه‌ ناخواه باعث کشته شدن میلیون‌ها جاندار می‌شوند که این روند با پیشرفت تکنولوژی شدت یافته و هنوز هم در جریان است. یکی از حقایق تلخ این است که بسیاری از افرادی که نزدیک زیستگاه حیوانات کمیاب زندگی می‌کنند، از اهمیت حفظ این گونه‌ها مطلع نیستند و بدون اینکه بدانند در حال آسیب زدن به حیوانات هستند. بهترین راه برای جلوگیری از این موضوع آگاهی بخشیدن به انسان‌ها و آشنا کردن آن‌ها با جانوران در حال انقراض است.

فهرست گونه در خطر انقراض بر پایهٔ فهرست سرخ اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Status_iucn3.1_EN.svg/1920px-Status_iucn3.1_EN.svg.png

- پستانداران وحشی:
1 گونه های منقرض شده: شیر آسیایی، ببر مازندران.
2 گونه های در معرض خطر انقراض: یوزپلنگ، گورخر، خرس سیاه، گربه پالاس، گربه شنی، شاه روباه، روباه
ترکمنی، انواع دلفین، انواع نهنگ، گاو دریایی.
3 گونه های حمایت و حفاظت شده: پلنگ، گوزن زرد ایرانی، سیاه گوش، کاراکال، گربه جنگلی، خرس قهوه ای،
مرال، شوکا، جبیر، آهو، انواع قوچ و میش وحشی، روباه شنی، فک
- پرندگان وحشی:
1 گونه های در معرض خطر انقراض: پلیکان خاکستری، عروس غاز، قوی کوچک، درنای سیبری باکلان
کوچک، گیلانشاه خالدار، عقاب شاهی، عقاب طلایی، عقاب دریایی دم سفید، عقاب ماهیخوار، هما، شاهین،
بحری، بالابان، لاچین، میش، مرغ، هوبره، سیاه خرس، اردک سرسفید، اردک بلوطی.
2 گونه های حمایت شده و حفاظت شده: پلیکان سفید، فلامینگوها، درناها، قوها، حواصیل، لک لک ها، غواص ها،
باکلان ها، مار گردن، غاز پیشانی سفید، غاز پازرد، اردک تاج دار، اردک مرمری، اردک چشم طلایی، آنقوت،
اردک سر سیاه، اردک دم دراز، مرگوس ها، اسکوترها، خروس کولی، دشتی، بوتیمار کوچک، زنگوله بال، کبک
دری، دراج، جیرفتی، قرقاول، کاکایی دودی، کاکایی چشم سفید، یلوه حنایی، مینا، دارکوب سبز راه راه، کوکوی
خالدار، پرستو، بلبل، سار صوتی، کلیه پرندگان شکاری و گوشتخوار از قبیل سایر عقاب ها، بازها، قوش ها، قرقی ها،
کرکس ها، بوف و جغد، کورکورها، سنقرها، سارگپه ها.
3 گونه های غیر حمایت شده: کبک، تیهو، بلدرچین، کوکرها، باقرقره، ابیا، نوک دراز، توکا، دودوک، کشیم ها،
سایر انواع غازها، انواع مرغابی ها، چنگر، کبوتر فاخته، قمری، چکاوک، زرده پره مزرعه، زرد پره سر سیاه، سار،
سهره و سایر پرندگان که در بندهای 1 و 2 و 4 پرندگان وحشی (ب) این آگهی ذکر نشده اند.
4 گونه های زیانکار: انواع گنجشک، کلاغ سیاه و کلاغ ابلق
- خزندگان وحشی:
1 گونه های در معرض خطر انقراض: تمساح ایرانی، (گاندو)، انواع لاک پشت دریایی.
2 گونه های حمایت و حفاظت شده: بزمجه، وارانوس ها، لاک پشت خاکزی، لاک پشت مردابی، افعی شاخدار،
افعی دماوندی، افعی تکابی، افعی زنجانی، کُک مار، کورمار.
3 گونه های غیر حمایت شده عادی: انواع دیگر لاک پشت ها، انواع دیگر مارها.
- آبزیان:
1 گونه های در معرض خطر انقراض: ماهی کورغار )کورماهی(، آفینوس های آب های داخلی.
2 گونه های حمایت و حفاظت شده: ماهی آزاد، ماهی قزل آلا، اردک ماهی، باربوس ها.
3 گونه های غیرحمایت شده )عادی(: سایر ماهیان آب شور و شیرین که در آب های داخلی و مصب رودخانه ها
یافت می شوند.
- دوزیستان:
1 گونه های حمایت و حفاظت شده: سمندر جویباری ایران، قورباغه مردابی جنگلی.
2 گونه های غیر حمایت شده )عادی(: سایر دوزیستان که در تالاب ها و سایر مناطق طبیعی ایران یافت می شوند.

https://www.iranianbirdingclub.com/images/Hyrcanian-Tit-AA-iranianbirdingclub_com.jpg

نام انگلیسی : Caspian Tit

نام فرانسوی : M�sange

نام لاتین : parus hyrcanus

این پرنده 11 سانتی متر طول دارد. شبیه چرخ ریسک سر سیاه است که اخیرا از گونه P.lugubris جدا شده است. اطلاعات در مورد آن اندک است. جدا شدن از گونه چرخ ریسک سر سیاه به خاطر تفاوت مورفولوژی بوده است. این چرخ ریسک خودش سوراخی را برای تولید مثل و بزرگ کردن جوجه ها حفر می کند.

در شهرستان رامسر احتمالأ بیشتر از نوع سینه زرد(Cyanistes teneriffae) و سر آبی رنگ( Cyanistes caeruleu) و احتمالا در حدود 10 نوع چرخ ریسک در ایران وجود دارند. چرخ ریسک سینه سرخ( Poecile varius) که با نام محلی "کافره" آن را می شناسند.

چون غیر خوراکی است بر حسب شرایط زیستگاهی و نوع تغذیه از حشرات و عنکبوت ها از تنوّع گونه ای زیادی در جلگه و کوهستان های ییلاقی برخوردار است .

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Cyanistes_caeruleus_-Gran_Canaria%2C_Canary_Islands%2C_Spain-8.jpg/225px-Cyanistes_caeruleus_-Gran_Canaria%2C_Canary_Islands%2C_Spain-8.jpg

عادات رفتاری و زیستی:

پرنده ای بسیار پرجنب و جوش است و در کمترین زمان ممکن از شاخه ای به شاخه دیگر می پرد. معمولا در دسته های چند تایی با فاصله از یکدیگر درخت به درخت در جستجوی غذا می پرند و از این حیث عاداتی شبیه چرخ ریسک دم دراز دارند. علیرغم اینکه بسیار ساکت و بیصداست ولی معمولا با پرجنب و جوش بودنش، پرنده نگر را متوجه حضورش در لابلای درختان می کند و بندرت پیش می آید که از روی صدا و آوازش دیگران را خبردار کند.
سرشاخه نشینی نمی کند و از دیده شدن می هراسد و بر این اساس معمولا از وسط درخت به وسط درخت بعدی در کمترین فاصله تغییر موقعیت می دهد. این گونه مانند سایر گونه های خانواده چرخ ریسک از حشرات و دانه ها تغذیه می کند و اغلب اوقات خود را در جستجوری لارو و حشرات و شته در لابلای درختان می گذراند.


زادآوری و تولید مثل:

نرها و ماده ها بعد از جفت گیری در ارتفاعات جنگلی، شروع به لانه سازی در یک درخت زنده یا یک درخت پوسیده می کنند و حفره ای در آن می کنند. بیشتر لانه هایی که تاکنون بررسی شده از خزه و مو و تراشه چوب ساخته شده اند، اما گاهی از پرها استفاده می کنند. تخم ها سفید رنگ و به تعداد از پنج تا هفت متغیر است، با لکه های مایل به نخودی.

پراکنش و فراوانی

چرخ ریسک های هیرکانی غیر از حاشیه جنوبی دریای کاسپین در هیچ کجای دیگر دنیا قابل مشاهده نیستند و پرنده اندمیک ایران و جمهوری آذربایجان می باشند، هرچند تاکنون بیش از 95 درصد مشاهدات در محدوده خاک ایران صورت گرفته است. بهترین زمان مشاهده آنها در اواسط بهار تا اوایل تابستان در نقاط جنگلی مشخصی در حاشیه جنگل و در اواخر تابستان مرز جنگل و مرتع در بالادست جنگلهای هیرکانی ست. این چرخ ریسک بسیار مورد علاقه پرنده نگرهای خارجی بوده و به همراه زاغ بور پتانسیل،جذابیت و ارزش بالایی در صنعت پرنده نگری کشورمان می تواند داشته باشد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر:

http://www.oiseaux-birds.com/page-family-paridae.html

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/38/%D8%B5%D8%A8%D8%A7_%D9%88_%D8%AE%D8%A7%D9%84%D9%82%DB%8C

استاد ابولحسن صبا و روح الله خالقی در کلاس درس

مصاحبه رادیو ایران با اقای ابولحسن صبا

منبع: ویکی پدیا

ابوالحسن صبا ردیف موسیقی ایران را ابتدا نزد میرزاعبدالله و پس از آن نزد درویش‌خان فرا گرفت. او را می‌توان یکی از برجسته‌ترین ردیف‌دانان موسیقی ایران دانست. با این‌حال وی موسیقی ردیف را تنها مدرک مستند موسیقی ایرانی نمی‌دانست و معتقد بود که می‌بایست از منابع شنیداری نیز بهره برد. او به‌طور ویژه بر دو منبع تأکید بیشتری داشت: یکی مجالس روضه‌خوانی و تعزیه و دیگری نغمه‌هایی که در میان مردمان نواحی مختلف ایران رواج دارد و به صورت سینه به سینه حفظ و به زمان ما رسیده‌است.

صبا معتقد بود که «تعزیه بوده‌است که موسیقی ما را حفظ کرده»، به همین سبب از روضه‌خوانی‌ها و مرثیه‌سرایی‌ها به راحتی نمی‌گذشت و برای ثبت گوشه‌ها به نقاط مختلف سفر می‌کرد. برای نمونه می‌توان به سفرِ صبا به اصفهان اشاره کرد. رضا کسایی (آوازخوان و برادر بزرگتر حسن کسائی. در این رابطه گفته‌است: «صبا برای ثبت گوشه‌ها تنها به شهر اصفهان قناعت نمی‌کرد… در خارج از شهر هم آرام و قرار نمی‌گرفتند. سراغ مداحان اهل بیت، تعزیه‌خوانان، نی‌زن‌ها، چوپان‌ها، ساززن‌ها و منبری‌های خوش‌خوان را می‌گرفتند…».

در فروردین ۱۳۰۶ ارکستر مدرسهٔ عالی موسیقی همراه با علینقی وزیری برای اجرای کنسرت به شهرهای رشت و بندر انزلی سفر کرد. مردم گیلان تحت تأثیر ویلن‌نوازی صبا، از وزیری خواستند تا یک مدرسهٔ موسیقی در رشت تأسیس کند. او نیز از این درخواست استقبال کرد و پس از مدتی مقدمات برپایی شعبهٔ مدرسهٔ عالی موسیقی در رشت را فراهم کرد.

نخستین فعالیت‌های حرفه‌ایِ ضبط شدهٔ ابوالحسن صبا در زمستان سال ۱۳۰۷،با ضبط آثاری از علینقی وزیری همراه با ارکستر مدرسهٔ عالی موسیقی آغاز شد که صبا در آن به عنوان کنسرت‌مایستر ارکستر حضور داشت.در سال ۱۳۰۸[ت] آثار دیگری از وزیری به همراه ارکستر مدرسهٔ عالی موسیقی ضبط شد. در این ضبط‌ها، صبا در فاصلهٔ بند اول و دوم سرود «ای وطن»، ساختهٔ وزیری با آواز روح‌انگیز و در روی دوم صفحه، قطعهٔ «زرد ملیجه» خود را با ویلن اجرا کرده‌است.

علینقی وزیری در ۱۸ اسفند سال ۱۳۰۸ حکم تأسیس و مدیریت مدرسهٔ صنایع ظریفه (شعبهٔ مدرسهٔ عالی موسیقی) در رشت را به ابوالحسن صبا ابلاغ کرد. صبا از تهران به رشت نقل مکان کرد و مدیریت این مدرسه را بر عهده گرفت. در این زمان ارکستر مدرسهٔ عالی موسیقی با حضور صبا و روح‌انگیز، کنسرت‌هایی را در گیلان به اجرا گذاشت. او به عنوان مدیر و مدرس موسیقی مدرسهٔ تازه تأسیس، در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایه‌های شمال رفت و به جمع‌آوری آهنگ‌های محلی پرداخت و با نوازندگان و خوانندگان محلی آشنا شد و ضمنِ نت‌نویسی آثار آنان، از موسیقی گیلان در آثار خود نیز تأثیر گرفت.

صبا، برای جمع‌آوری و نت‌نگاریِ نغمه‌های محلی، گاه با اسب و قاطر از مسیرهای دشوار عبور می‌کرد تا به مناطقی همچون دیلمان و عمارلو برود. در عمارلو با یک نوازندهٔ محلی کمانچه به نام «فیض‌الله» آشنا شد. در آن زمان وسیلهٔ ضبط صدا و موسیقی در دسترس نبود به همین دلیل آنچه فیض‌الله می‌نواخت صبا به خطِ نت یادداشت می‌کرد.[۴۵] آثاری همچون «شرفشاهی»، «دیلمان»، «زرد ملیجه»، «درقفس»، «رقص چوبی»، «قاسم‌آبادی، «کوهستانی» و «امیری» (مازندرانی) یادگار این دوره از زندگی اوست که برخی از آنان در ردیف موسیقی ایرانی ماندگار شدند. صبا نخستین موسیقی‌دان ایرانی است که برای گردآوری، ثبت و اجرای موسیقی نواحی ایران تلاش کرد. او پس از ضبط این آثار، همچنان به فعالیت‌های خود در رشت ادامه داد اما به تدریج شرایط آب و هوایی و رطوبت گیلان به او نساخت و به بیماری روماتیسم مبتلا شد.

دریافت فیلم (ساز قانون+ تنبک)- آهنگ ساز ابولحسن صبا

زرد ملیجه

https://s5.picofile.com/file/8363927842/%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%87_%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87_%D9%86%DA%AF%D8%B1%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B11.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/36/Parisa.jpg

دریافت برنامه زنده - فایل mp3

فاطمه واعظی با نام هنری پریسا، متولد سال ۱۳۲۸ در شهر شهسوار یا تنکابن امروزی می باشد. به گفته ی خود او، پدرش بهترین و بزرگترین مشوقش برای رفتن در مسیر هنر و موسیقی بوده است، و در دوران تحصیل او هرگاه که برنامه ای در مدرسه اجرا میشد و از پریسا می خواستند در آن شرکت کند، پدرش نه تنها مخالفتی نمی کرد، بلکه او را تشویق می کرد تا حتما در آن برنامه شرکت کند.

در آخرین مسابقات سراسری کشوری دانش آموزان که پریسا در آن شرکت کرد، رتبه ی اول در آوازخوانی دختران را کسب کرد.

https://static1.ilna.ir/thumbnail/xTTmYIC3epGO/xCIXzdA0byfTThGx-WwCBS-LhLq54RuI-BOouPEiuLzQ1tDsGZrx0DQxeR0prGOMnxRnVH0TyLBXqqgLYOhKlK4xQIoDjB_gIQDHEiqNepRBeBVXNnV0pp87CTIMZrNA7otfNPZWXfo,/DSC_0002_55.jpg

http://iranbirdwatching.ir/uploads/gallery/comthumb/201/dscn6582.jpg

نام انگلیسی : Lesser Spotted Eagle
نام فرانسوی : Aigle pomarin
نام علمی (لاتین) : Aquila pomarina

عقاب خالدار کوچک (عقاب جنگلی) با نام علمی AquilaPomarina جزء پرندگان شکاری و گوشتخوار است که 60 تا 65 سانتی متر طول دارد و دارای طیف وسیعی از تنوع رنگ از قهوه‌ای تیره تا روشن است. زیستگاه این پرنده اغلب در نزدیکی آب و بیشتر در مناطق پر درخت و دور افتاده با فضای باز به سر برده و روی درخت‌ها آشیانه می‌سازد.

بعضی از جوانان و چوپانان در جنگل دالخانی و یا بین راه جواهرده در من دامان( در مسیر بین راه رامسر به جواهرده) به دنبال این پرنده رفته و علاوه بر اسیر کردن آنها از ماهیان شکارشده توسط این پرنده که برای تغذیه جوجه هایش به لانه خود می آورد نیز استفاده می نمایند.

پراکندگی :

عقاب جنگلی از پرندگان بومی ایران و در گذشته در فصل زمستان‌ نسبتا فراوان بوده است ، البته به تعداد کم در ایران زادوولد می کند اما این پرنده از جمله پرندگان کمیاب ایرانی‌ست که به‌طور اتفاقی در بلوچستان دیده شده است .

پراکندگی :
عقاب جنگلی از جمله پرندگانی است که تابستان ها در ناحیه دریای خزر نسبتا فراوان بوده است ، اغلب به صورت مهاجر عبوری در شمال غرب ایران دیده می شود و اما در حال حاضر عقاب جنگلی از جمله شکاری*های کمیاب ایران محسوب می شود .!

دریافت فیلم از باکلان

https://images.kojaro.com/2018/12/964dd347-cad6-4df8-8b78-5ef97edb7849-840x560.jpg

نام فارسی: باکلان

نام محلی: کوربیلی

نام علمی: Phalacrocorax carbo

باید از دستشان عصبانی باشیم؟ از سبک سری و حواس پرتی‌شان؟ از بس تُوی دنیای گیج و ویج خودشان می‌چرخند که تور ماهیگیرها را به آن بزرگی نمی‌بینند. پروازکنان و افسون شده سمت ماهی‌های گرفتارِ تور می‌روند و در چشم به‌هم زدنی لای تورها گرفتار می‌شوند. به همین سادگی و دل‌خراشی صدها «باکلان» در صیدگاه‌های گیلان کشته می‌شوند. گناه ماهیگیرها نیست، از بی‌پروایی باکلان‌هاست!

از راسته پلیکان سان ها و از تیره باکلان ها هستند که در نزدیکی سطح آب پرواز می کنند.

شمار باکلان‌های جهان به 40 گونه می‌رسد. در ایران ما چهار گونه‌ی آن‌ها شناخته شده است: باکلان‌های کوچک، بزرگ، گلوسیاه و مار گردن(در خوزستان). در افغانستان باکلان‌ها را «آزمند» می‌نامند. چرا آزمند؟ شاید به سبب همان بی‌پروایی‌شان در گرفتن طعمه باشد که آزمند (:طمع‌کار) نامیده می‌شوند.
باکلان‌ها آبزی هستند. از ویژگی آن‌ها منقار درازشان است. هر چه دُم باکلان‌ها بلند است، بال‌هایشان کوتاه ست. با این همه، پیکری بزرگ دارند. هر چند همه‌ی آن‌ها یک اندازه نیستند. باکلان‌های کوتوله 45 سانتی‌متر درازا دارند. این‌ها بومی ایران نیستند و در جایی دیگر باید سراغشان را گرفت. بالکان‌های بی‌پرواز هم هستند که صد سانتی‌متر درازای پیکرشان است و پنج کیلوگرم وزن دارند. بی‌پروازها را هم در ایران نمی‌توان یافت.

تغذیه آن از ماهی، سخت پوستان و دوزیستان است و در سواحل دریا، آبراهه ها، تالاب های ساحلی و آبهای داخلی زیستگاه دارد.

کوربیلی در فرهنگ منطقه رامسر با آوازهای گوش خراشش و زمان مهاجرت خود به سواحل دریای خزر در پاییز جایگاه ویژه ای دارد. صدای این پرنده در باور مردم منطقه نحس بوده و همچون آواز جغد(کورفو) مغموم است.

براساس آمار برآوردي حدود 10 تا 15 هزار بال پرنده باكلان در حاشيه خزر در مازندران در نزديكي تالاب ميانكاله اسكان دارند كه به دليل كمبود غذا در تالاب، ماهي خود را از خزر تامين مي كنند و نزدیک به چند هزار باکلان نیز در استان گیلان وجود دارند(سرشماری 1397).

منبع:

1- پرندگان تالابی خزر جنوبی. عنبرسور، عاطفه.1390. مؤسسه خدمات زیست محیطی خزر جنوبی.

2-پرندگان ایران (4). باکلان‌ها؛ تور ماهیگیران و مرگ‌های خاموش. خبرنگار نگار جمشیدنژاد. 1400.

https://s31.picofile.com/file/8468628600/%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B3%DB%B1%DB%B0%DB%B0%DB%B6_%DB%B1%DB%B6%DB%B4%DB%B6%DB%B1%DB%B5.jpg

قوپو=قارچ های جنگلی(mushroom) در رامسر

منبع:http://forum.irantrack.com/thread40455.html

متخصصان معتقدند كه هیچ روشی برای تشخیص قارچ‌های خوراكی از سمی وجود ندارد، بنابراین بهترین راه آن است كه قارچ‌های مشكوك و ناآشنا مصرف نشوند و از قارچ‌های شناخته شده و پرورشی استفاده گردند.قارچ‌ها دو نوع سم‌دارند: سم سلولی و سم اعصاب. سم سلولی، سلو‌ل‌ها را تخریب می‌كند و ب اعث ضایعاتی در آنها می‌شود. سم اعصاب نیز اعصاب را فلج كرده، یا این كه باعث تحریك آنها می‌شود و در هر دو حالت، ضایعاتی را در دستگاه عصبی به وجود می‌آورد. قارچ پلنگی، قارچ شیطانی، قارچ قیفی نورافشان و قارچ شیردار، گروهی از قارچ‌های سمی هستند. قارچ‌های خانواده آمان تیاورنا بسیار خوشمزه بوده، 30-5 ساعت پس از مصرف، نشانه‌های مسمومیت را نشان می‌دهند. به همین علت، شستشوی معده در مداوا سودی ندارد.نشانه‌های مهم مسمومیت، با اسهال و شكم‌درد بروز می‌كند. پس از دو روز، شوك عارض و بر اثر تخریب كلیه، كبد و ماهیچه‌ی قلب، مرگ فرا می‌رسد. تنها دارویی كه موجب زنده نگه داشتن مسموم می‌شود، مصرف به موقع اسید تیوتیك است. انجام عمل دیالیز می‌تواند به كمك فرد مسموم بیاید. آمانیت‌های كشنده نه فقط در محلول آب و نمك و با شستشو در آب جوش، خوراكی نمی‌شوند، بلكه در حرارت 100 درجه سانتی‌گراد نیز سمیت خود را حفظ می‌كنند. بهترین راه تشخیص قارچ‌های سمی و خوراكی همانا به خاطر سپردن صفات ظاهری آنها است. چون آمانیت‌های كشنده همگی دارای وولوا هستند، بنابراین كسانی كه به خوردن قارچهای جنگلی عادت دارند، باید توجه داشته باشند كه اگر قارچ مورد نظر دارای وولوا است و در خوراكی بودنش كاملاً مطمئن نیستند، از خوردن آن صرف‌نظر كنند. در شناسایی قارچ‌های سمی با آن كه صفات ظاهری نقش بسیار مهمی دارند، اما برای شناسایی گونه‌های سمی، به ویژه آمانیت‌ها، از معرف‌های شیمیایی نیز استفاده می‌شود.قارچ‌های كه بوی زننده، طعم نامطبوع، گس یا تلخ و خاصیت تهوع‌آوری دارند، جزو قارچهای سمی شمرده می‌شوند. قارچ‌های نرم، یخ‌زده و آن‌هایی كه حاوی مقدار زیادی آب باران هستند نیز خوراكی نیستند.به طور كلی، قارچ‌های خوراكی دارای پایه گوشتی اگر قارچ‌های خوراكی روی هم انباشته شوند(به ویژه در هوای گرم)تجزیه شده، سمومی را تولید می‌كنند كه موجب بروز اختلالات فوق‌العاده شدیدی می‌گردند. بهتر است كه قارچ به فاصله 24 ساعت پس از جمع‌آوری مصرف شود كه این زمان بستگی به نوع قارچ و شرایط محیطی دارد و از بو آن، سالم یا ناسالم بودنش مشخص می‌شود. قارچ‌های خوراكی باید اثری از تجزیه و جسم خارجی، مانند كپك‌ها، كرم‌ها، لارو و حشرات، ذرات چوب، خاك و غیره، در خود نداشته باشند. قارچی كه روی آن كپك دیده میشود یا واجد بوی نامطبوع است فاسد یا در حال فاسد شدن است.در صورتی كه شستن قارچ لازم به نظر برسد، باید توجه داشت كه بیش از چند لحظه در آب نماند. نمونه خشك قارچ‌هایی كه در ماسه می‌رویند(مانند موریل‌ها) را اغلب با برس پاك می‌كنند و نمونه تازه آنها را با آب نمك یا مخلوط آب و سركه شستشو می‌دهند.اما كلاهك قارچ‌های سمی، زنگوله‌ای شكل بوده، ابتدا سفید است و به تدریج زرد كاهی متمامیل به قهوه‌ای می‌گردد. رفته رفته اطراف كلاهك شكاف خورده، رنگ قرمز آجری به خود می‌گیرد. این قارچ‌ها تا حدودی گوشتی بوده، اطراف آنها نازك و قطر كلاهك آنها ، آبدار، ضخیم و كوتاه هستند. بلندی پایه بین 6-2 سانتی‌متر متغیر است و قطر آن به 3-1 سانتی‌متر می‌رسد. رنگ پایه، سفید، كرم، زرد یا بنفش كم‌رنگ است. این قارچ‌ها دارای بوی مطبوع، كمی شبیه گوشت پخته شده یا مانند ترب هستند. زمان رویش آنها فصل بهار و پاییز روی تنه درختان جنگلی پهن‌برگ(به خصوص صنوبرها) به صورت تنها یا دسته جمعی است. آنها شبیه سقف‌های سفالی به حالت دایره‌وار روی هم قرار گرفته‌اند. كلاهك این گونه از قارچ‌های خوراكی، مسطح نیمه قیفی شكل و به رنگ صدفی سفید تا سفید متمایل به زرد، خاكستری، آبی یا قهوه‌ای است و قطر كلاهك آنها از 5 تا 15 سانتی‌متر متغیر می‌باشد.5-3 سانتی‌متر است. از بالا به پایین خط خط و خشك بوده، تیغه‌های زیر كلاهك، سفید، خاكستری رنگ یا زیتونی متمایل به قرمز است. پایه آنها سفیدرنگ و قطر پایه 2-8/0 سانتی‌متر می‌باشد.ابتدا كمی بوی میوه و در مراحل بعدی رشد، بوی توتون می‌دهند. این قارچ‌ها در ماه‌های تیر و مرداد، در جنگل درختان پهن‌برگ، چمنزارها و پارك‌ها به صورت جمعی دیده می‌شوند.قارچ‌هایی كه بوی گاز آشپزخانه، سیب‌زمینی خام، چغندر، ترشیدگی یا داروهای دارای مزه گس، ترش یا به شدت تلخ دارند، سمی و غیرخوراكی هستند و قارچ‌هایی كه خوش‌طعم، بی‌بو یا دارای بوی كم و مطبوع شبیه میوه‌ها، ماهی، صابون معطر، ترب با مزه ملایم تا شیرین، گوشت پخته شده یا مغز گردو هستند، همگی خوراكی‌اند. چگونه دریافت مجوز برای واحد پرورش قارچ

برای كسب اطلاعات لازم درباره چگونگی گرفتن مجوز برای واحد پرورش قارچ صدفی، بهترین كار آن است كه به قسمت باغبانی اداره جهاد كشاوری شهرستان خود(یا استان) مراجعه كنید، اما بد نیست پیش‌زمینه‌ای در پیرامون شرایط اخذ مجوز داشته باشید. برای گرفتن مجوز و وام، نخستین گام، انتخاب زمینی است كه برای احداث واحد نیاز دارید. این زمین، باید 200 متر با مناطق مسكونی اطراف فاصله داشته و تا شعاع 100 متری آن واحد مرغداری یا دامداری وجود نداشته باشد. زمین مورد نظر نباید در زمره اراضی كشاورزی یا باغی درجه یك بوده، استخر یا رودخانه‌ای در نزدیكی آن وجود داشته باشد. در چنین زمینی می‌توانید به ازای هر 600 متر مربع زمین، 100 متر مربع سالن پرورش احداث كنید.پس از پیدا كردن چنین زمینی، تقاضای خود را به قسمت باغبانی اداره جهاد كشاورزی شهرستان مربوط ارائه داده، در صورت موافقت اولیه آنها، اقدام به تهیه مدارك لازم نمایید. از جمله‌ی این مدارك، سند زمین یا سالن است كه در صورت اجاره‌ای بودن آنها، نیاز به اجاره‌نامه بلندمدت پنج‌ساله‌ی ثبت شده در یكی از دفترخانه‌های اسناد رسمی(لازم است اجاره‌نامه‌ی هفت ساله تنظیم شود تا زمان دو ساله‌ی تلف شونده در طی مراحل اجرایی نیز لحاظ گردد) است.

قارچ های جواهرده

در جواهرده و روستاهای اطراف آن قارچ های خوراکی که به شکل گنبدی و کرم رنگ هستند بیشتر در اردیبهشت ماه همزمان با زمان بارش های رگباری و ایجاد رعد و برق در بالای کوه وژک و مسیر کوهنوردی کوه سه برادر و سرخ تله رویش دارند. در بقیه اوقات سال اغلب قارچ های غیرخوراکی در مراتع و جنگل ها هستند و ساپروفیت(انگلی) هستند که بر روی تنه درختان و یا فضولات دامها و غیره رشد می کنند

https://s30.picofile.com/file/8468006368/%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B3%DB%B0%DB%B7%DB%B3%DB%B0_%DB%B1%DB%B0%DB%B4%DB%B5%DB%B3%DB%B0.jpg

عکس ها: محمد ولی تکاسی(شهریور 1402 روبروی هتل بزرگ رامسر- باغ ایرانی سی و سه هکتاری)

https://s31.picofile.com/file/8468006384/%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B3%DB%B0%DB%B7%DB%B3%DB%B0_%DB%B1%DB%B0%DB%B4%DB%B5%DB%B2%DB%B4.jpg

درختچه گل بِه ژاپنی با نام گیاه‌شناسی Chaenomeles japonica در جهان شناخته می‌شود و بومی چین و ژاپن است. نام Chaenomeles برگرفته از یک کلمه یونانی و به معنای «سیب شکافته» است که اشاره‌ای میوه این گیاه دارد که شبیه به سیب است. با این‌حال رایج‌ترین نام برای این درختچه جذاب ژاپونیکا است و با نام‌های دیگری مانند Cydonia، به کوتوله (dwarf quince)، Maule’s Quince و «بِه گل‌دار ژاپنی زینتی» نیز در جهان شناخته می‌شود.

استاد حسن رحیمیان

محمدولی تکاسی

mwtokasi@yahoo.com

https://s27.picofile.com/file/8460823850/52724.jpg

اولین آشنایی تأثیرگذار من با آقای حسن رحیمیان این طور آغاز شد که نام برادر مرحوم خود محمد رضا را (که در اثر سانحه تصادف رانندگی در پاکدشت تهران جان خود را از دست داد) در انتهای جلد اول کتاب زبانزدهای رامسر مشاهده نمودم. وسوسه شدم با نویسنده کتاب نشستی داشته باشم و یکی از سی دی های تهیه شده توسط خودم که شامل عکس هایی از دیدنی های رامسر همراه با تعدادی از مقالات و مناظر طبیعی و بِکر زادگاهم بود را به او هدیه بدهم. ایشان با لبخندی برلب و روی گشاده، من را به منزل خود دعوت نمود و همین آشنایی سبب شد تا چند متن تهیه شده را جهت ویرایش علمی و ادبی به دست ایشان بسپارم.بعدها چند بار با ایشان تلفنی و یا حضوری راجع به کارهای فرهنگی­ ام کسب تکلیف کردم. با چاپ اولین کتاب علمی در زمینه تخصّصی رشته کشاورزی و ارسال آن به دبیر محترم نشریه سمن، نامه­ ای از طرف انجمن اهل قلم توسط آقای رحیمیان برایم فاکس شد که عضو انجمن شدم ولی تا بحال برای خالی نبودن عریضه حتی در یک جلسه آن هم از من دعوت نشد. شاید به دلیل بُعد مسافت محل زندگیم کرمان با شهرستان رامسر رعایت حالم می شد.

ایشان را مردی صبور و با ایده های جالب در زمینه عُمران و توسعه شهرمان دیدم لذا از یکی از طرحهای آینده ­ام مبنی بر احداث انجمنی جهت حمایت از دانش آموزان ممتاز ولی کم بضاعت روستاهای رامسر از مدرسه تا دانشگاه نظیر مؤسسه نیکوکاری امید کمال در استان کرمان را با فرمانداری رامسر و او در میان گذاشتم.

ایشان فقط یک جمله گفتند: از فردا یک جفت کفش آهنی بپوش و پیگیر کارهایت باش!.

هنوز یک جفت کفش آهنی پیدا نکردم تا بپوشم.

به وبلاگ زبانزدهای رامسر که جهت جمع ­آوری زبانزدهای گیلکی رامسر راه اندازی شده بود بیش از 600 زبانزد را که از زبان پدر، مادر و مادربزرگم شنیده بودم،ارسال کردم. احتمال می دهم در حد سن و سال من هم نبود که این همه زبانزد بلد باشم.جلد دوم زبانزدهای رامسر را از دست نویسنده آن هدیه گرفتم و برایم بسیار ارزشمند می نمود. متأسفانه جلد سوم زبانزدهای رامسر را هنگام بیماری ایشان از کتابفروشی خریدم و متوجه شدم چندین غلط املایی و چاپی در آن وجود دارد که در همان کتاب یادداشت نمودم. شاید در چاپ و انتشار آن کمی تَعجیل شده بود.

با خواندن کتاب خاطرات ایشان " پنجره ای رو به سوی دیروز" دریافتم که درست گفته ­اند:

"ارزش و قَدر هر کس بعد از مرگ او مشخص می¬شود".

او ستاره­ ای بود که در آسمان شهرمان درخشید و با صبوری و بردباری به مردم این دیار و کشورمان در عرصه فرهنگ و هنر خدمات ارزنده ­ای نمود که تا سالها مردم از این خدمات بهره مند هستند و خواهند بود.

https://s30.picofile.com/file/8469073592/%D8%A2%DA%AF%D9%87%DB%8C_%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF_%D8%B1%D8%AD%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86.jpg

*به نظر می رسد راه اندازی "بنیاد رحیمیان" جهت پیگیری تفکّر خلاقانه و کارهای نیمه تمام ایشان اگر زیاده خواهی تلقّی نشود می­تواند توسط خانواده آن مرحوم یا انجمن اهل قلم بسیار مناسب و شایسته شهر نمونه رامسر باشد. در هر سال همزمان با سالگرد تولد آن مرحوم نسبت به جمع آوری دوستداران میراث فرهنگی و اهل قلم رامسر اقدام شود و در مناسبت های گوناگون با اهدای جوایز به اعضای فعال در عرصه­ های اجتماعی، علمی و فرهنگی و نُخبه­ های شهرستان رامسر بپردازد. این دینی است که بر گردن تک تک همشریهای رامسری است که بر روی آینده علمی و فرهنگی شهرستان رامسر نیز تأثیرگذار خواهد بود.

پیشنهاد نصب آودنگ و پادنگ در میدان شهر رامسر توسط آقای حسن رحیمیان

دَنْگ، دستگاهی برای جداکردن پوسته برنج و غلاتی مانند گندم، جو و ارزن است، به کسی که پوسته غلات را با این دستگاه سنتی جدا می‌کند، دَنگی یا دنگ‌کوب و به این کار دنگ‌زدن هم می‌گویند.

دنگ بر دو نوع است نوعی از آن با فشار پا کار می‌کند که به آن پادنگ می‌گویند و نوعی دیگری نیز با فشار آب کار می‌کند که به آن آبدنگ می‌گویند.

آودنگ به کمک نیروی آب و پادنگ با بهره گیری از نیروی پا و فشار آب جهت تبدیل شلتوک به برنج سفید در کشاورزی سنتی مورد استفاده قرار می گرفت. این کار همراه با سر و صدای زیاد و تحمل مشکلات فراوان و زحمت زیادی توسط کشاورزان انجام می شد.

آبدنگسر روستایی است در دو کیلومتری شهر شیرگاه و از توابع شهرستان سوادکوه. این روستا حدود ۳۰۰ نفر جمعیت دارد.

به گفته پیشینیان در این روستا آبدنگ و پادنگ زیاد بوده و به این نام مشهور شده است.عمده مردمان این روستا کشاورزی می کنند. این روستا از شمال به روستای تپه سر و شهر قائمشهر؛ از جنوب به روستای چالی و شهر شیرگاه؛ از شرق به جنگل و از غرب به کلیج خیل منتهی می شود.

*تجدد و نوگرایی جمعیت شهرنشین که هنوز هم از طریق کشت و کار و زحمات کشاورزان روستاها تغذیه می شوند سبب از یادبردن گذشته درخشان و بی تکلف آنها شده است. نسل جوان-تحصیلکرده و جزء نگر ما در دوران پیشرفت سریع علوم و تکنولوژی های فزاینده دیگر نمی تواند مثل گذشتگان ما نظری نیز به پشت سر خود داشته باشد و از تجربیات آنها جهت استفاده بهینه از نعمات خدادادی همچون آب-باد و غیره با وسایل بسیار ابتدایی بهره گیری نماید. شناساندن این نوع بهره گیری ها از طبیعت می تواند منجر به آگاهی افراد خصوصا جوانان شده و در ابداع روشهای کارآتر و مناسب تر در شرایط فعلی کشورمان نیز سودمند باشد. در حال حاضر ماشین های شالی کوبی دچار فرسودگی شده و نیاز به تعمیرات اساسی و جایگزینی با دستگاههای جدیدتری دارند تا علاوه بر کاهش شکستگی دانه برنج(در گیلکی فورده می نامند) افزایش عملکرد در واحد زمان را نیز به همراه داشته باشند.

برگرفته از «http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%A8%D8%AF%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1»

دریافت فیلم کار با پادنگ

سخنرانی استاد حسن رحیمیان

https://www.dalfak.com/w/34fhk/%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B1%D8%AD%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86

https://www.aparat.com/v/4EMaA

اسلام در طبرستان

محمد ولی تکاسی

mwtokasi@yahoo.com

با توجه به وجود تقویم های دیلمی و طبری و مقایسه آن با تقویم هجری شمسی می توان احتمال داد تقریبأ 200 سال بعد از حمله اعراب به ایران و به دلیل استقامت اهالی محلی(غیر خداپرست) و با توجه به وجود باتلاق ها و جنگلی بودن منطقه و عدم آشنایی اعراب به آن، مردم طبرستان بر دین آباء و اجدادی خود باقی ماندند. سپس با حمله نخستین سردار اسلام به مازندران که سعیدبن العاس بود و تمیشه را در سرحد گرگان و نامیه را متصّرف شد، اسلام در مازندران حاکم شد.

دیوان مازندران

در منابع کُهن پهلوی بارها به ديوان مازندران اشاره شده است.بنا به گزارش­ های پيش از اسلام، مازندران هيچگاه منطقه قوم آريايی شمرده نمی‌شده است. فردوسی در شاهنامه نيز مازندرانيان را از جمله دشمنان کيش برشمرده است .بنا بر متن شاهنامه، از شاهان ايراني تنها کاووس قصد گشادن مازندران را کرد که به دست ديو سفيد که خطرناک­ترين ديوان بود گرفتار شد و رستم پس از گذشتن از هفت خوان، ديو سپيد را بکشت و شاه را در رویان نجات داد. واژه "ديو" (از کلمه داو اوستایی) در ميان اقوام آريايی معني خدا مي­دهد. ديوان مازندران، بوميانی بودند که به دين زرتشتی اعتقادی نداشتند و اعتقاد ديرينه­ شان به ديو يَسنا بود و اين امر سبب جنگ های ديرپا ميان ايرانيان زرتشتي و آنان شده بود. در شاهنامه، تهمورث ديوبند در قبال آموختن سواد و نوشتن، ديوان را آزاد مي­ کند. پس دانش، تمدن، هنر و فرهنگ آنان بيشتر از آدميان دیگر بوده چنانکه به تهمورث خط را مي ­آموزند و به فرمان جمشيد خانه مي­ سازند. ديوان شهرنشين مازندران، مردمی زورمند، دلير و جنگجو بوده ­اند چون آنها را از قوم خشن و غول پیکر انسان نئاندرتال می­دانند ولی آریایی­ ها مردمی برازنده، نجیب و خوش قامت بودند و برای دیوان حتی شاخ و دُم حیوانی را در تصویرگری­ های غار کمربند و هوتو در نوشهر متصوّر شده ­اند.

فردوسی آنها را سگسار و گرگسار می ­نامید چون اغلب پوستین پوش (پوست سگ ، گرگ و گاو) بودند و یا به روایتی از واژه اسکَت (به معنای چابک و ورزیده) نام دار سکاهای مهاجر از قفقاز بودند.

بنا بر بعضی اقوال مازندران مجموعه چهار کلمه است: ماز= دیو ، انا= خدا ، در و ان. یعنی سرزمین دیوپرستان(غیر خدا پرست، نگارنده). کلمه انا را می توان در دو کلمه آناهیتا و وارنا نیز مشاهده نمود که اولی به معنای خدای خورشید و دومی بمعنی دروغ پرست است.

زنده یاد احمد کسروی در کتاب شهریاران گمنام می نویسد که منطقه گیلان در نقشه های امروزی در زمان سامانیان دیلمانیا دیلمیان معروف بوده که اقامتگاه دو تیره به نام گیل ودیگری دیلم بوده است. بطلمیوس مورخ یونانی این دو تیره را از مادها می داند .علاوه بر آن مردمانی نیز در سواحل جنوب غربی دریای شمال ایران زندگی می کردند که به نام کادوسیان موسوم گشته اند که عده ای می پندارند کادوسیان همان نیاکان تالش های امروزی هستند که در یونانی تالوش و بعدا به تالش و در نوشته های لاتینی کوه های تالیش نامیده شده اند که دنباله آن کوه البرز (البروز) و رشته های کوچک موازی با آن مانند طارم علم کوه و غیره قرار دارد.

http://stgraphic.persiangig.com/image/%D8%B9%D9%83%D8%B3/20.jpg

هنوز آثار اشکانیان، ساسانیان و دولت های بعدی در شهرهای مازندران از جمله ییلاقات شهرستان رامسر نظیر جواهرده، جنت رودبار و اشکور کشف شده و یا شناسایی می­شوند که نشان از قدمت چند هزارساله این مناطق دارد.

اسلام در اوایل قرن دوم هجری جایگزین دین مَزدیَسنا و آتش پرستی در طبرستان شد. در این عصر حکّام عرب که از طرف خلیفه در آنجا فرمانروایی می­کردند همه سنی مذهب بودند . چندی نگذشت که داعیان علوی بر قسمتی از مازندران تسلط یافتند و به اشاعه مذهب تشیّع به خصوص تبلیغ عقاید مذهب زیدیه پردختند. ولی اسپهبدان طبرستان و رستمدار برای تقلیل نفوذ داعیان شیعه رعایای خود را به قبول آیین تسنن وا می داشتند. همچنین عده کثیری از طرفداران مذهب اسماعیلیه در نواحی کوچک وجود داشتند. این ناحیه توسط حشاشین یا طرفداران حسن صَباح به تدریج اشغال می شد. بعد از مدتی دراز دین مزدیسنا به کلی از میان رفت و مذهب تشیع در زمان حکومت سادات مرعشی (760 هجری) مذهب رسمی مازندرارن (طبرستان) شد. ولی در رستمدار آیین تسنن تا زمان حکومت کیومرث بن بیستون (857 هجری) رواج داشت. سرانجام این امیر رعایای خود را به قبول مذهب شیعه وادار نمود.

در سال 250 هجری حسن بن زید علوی (معروف به داعی کبیر) مؤسّس سلسله سادات زیدیه طبرستان نواده های خلفای دست نشانده عرب را از مملکت خود بیرون نمود و سلسه باوندیان در جبال سواد کوه و سلسله پادوسبانی (گاوباره) در جبال رستمدار( و رویان) تسلط و استقلال داشتند. در اواخر قرن سوم هنوز آتشکده های زرتشتی در کوههای سواد کوه روشن بود.

سخت سر و حومه آن نیز از این جنگ ها و کشمکش ها برای دست یابی به حکومت محروم نماند و در سال ...... به آتش کشیده شد. هنوز آثار قلعه ها و بناهای اسماعیلیان بر بالای قله مارکوه و ییلاقات رامسر بر جای مانده است.

در شهر رامسر، درخت ها ایستاده می­­­­ میرند.

محمد ولی تکاسی

mwtokasi@yahoo.com

مقدمه

از جوانان چهار دهه پیش و قبل تر ،کمتر کسی است که نام رامسر، عروس شهرهای ایران و اردوهای پیش آهنگی و ورزشی دانش آموزان دختر و پسر را نشنیده باشد یا سفری به این دیار نکرده باشد. نزدیکی کوه بزرگ ایلمیلی با ساحل دریا در غربی­ ترین نقطه از استان پهناور مازندران و وجود آب و هوای نیمه مدیترانه­ای و رطوبت فراوان سبب ریزش نزولات جوی بالاتر از 1800 میلیمتر سالیانه در این شهر می شود. خاک مرغوب و وزش بادهای باران زا از سیبری و سمت دریای خزر سبب ایجاد جنگلی بِکر و انبوه بازمانده از جنگل های هیرکانی با تنوّع زیستی فوق العاده از فلور گیاهی و فون جانوری در آن شده است که چشم هر بیننده­ای را خیره می­کند. لذا هرساله علاوه بر گردشگران داخلی و خارجی ده­ها تن از دانشمندان و محقّقین و پژوهشگران علوم زیستی، گیاهی، جانوری و پرنده شناسی به این شهر سفر می­کنند تا به درک و شناسایی ناشناخته­ها بپردازند و اندکی بر دانش و آگاهی خود بیافزایند.

امروزه اهمیت جنگل ها بر هیچ کس پوشیده نیست؛ جنگل چهره زمین را زیبا می سازد، چشم اندازهای دلنواز و بی بَدیل به آن می بخشد، اقلیم را متعادل می سازد، هوا را پالایش می کند و اکسیژن را بدون هیچ مزد و منّتی در اختیار بشر قرار می دهد(خبرگزاری مهر،1394). اما در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی و توسعه امکانات و زیرساخت­هایی نظیر راه، تردّد وسایل نقلیه، گردشگران و طبیعت گردان بدون ملاحظه با عدم حفظ مواهب طبیعی و صرفأ برای چندساعت گذراندن اوقات فراغت در جنگل ها در مسیرهای جواهرده و یا جنگل دالخانی و کوه­های حومه شهر رامسر نسبت به شکستن شاخه­های درخت، برپا کردن آتش در زیر درختان چند صد ساله و رهاکردن زباله ها در طبیعت و ده ها عمل دیگر چهره طبیعت سرسبز رامسر، این شهر نمونه هدف گردشگری استان مازندران را دگرگون کرده­اند. توسعه گردشگری در رامسر به جای افزایش درآمد ساکنین و توسعه اکوتوریسم در حال حاضر بیشتر تهدیدی جدی برای طبیعت زیبای این شهر به شمار می آید. ورود فاضلاب های شهری به داخل رودخانه­های آب شیرین و مرگ میلیون­ها موجودات آبزی و ازبین رفتن نسل تعدادی از ماهیان بومی این رودخانه­ها نیز مشکلی بر مشکلات دیگر افزوده و محیط رودخانه ها را برای تخم ریزی ماهیان در فصل تخم ریزی نامساعد کرده است. شکار بی رویه آنها در مصّب رودخانه و رَمپ های ایجاد شده برای احداث کنار گذر ساحلی در رامسر نیز محیط زندگی ماهی­های خزر و محل تخم ریزی آنها را ناامن نموده است.

علیرغم اعمال قانون ساخت و ساز در حومه شهرها، تغییر کاربری اراضی و همچنین زحمت و تلاش و پیگیری کارشناسان شهرسازی و بنیاد مسکن و نهادهای ذیربط، متأسفانه رشد قارچ گونه ساختمان­ها و آپارتمان­ها بدون پارکینک کافی در دل جنگل­ها علاوه بر ایجاد غول های سنگی و دیوارهای بتنی از جنس آهن و سیمان که هیچ سنخیتی با طبیعت سرسبز اطراف خود ندارند سبب برهم زدن نمای ظاهری جنگل­های رامسر، باغات کشاورزی و ایجاد مشکلات زیست محیطی نظیر مهار رواناب های سطحی و دفع فاضلاب های خانگی در سطح منطقه شده است.

آلودگی آب و هوا در مناطق جنگلی و افزایش جمعیت ساکن در این مناطق در عرض چند دهه می­تواند چهره طبیعت سرسبز را دستخوش تغییرات بزرگی نماید و درختان جنگلی چند صد ساله را مورد تهدید جدی قرار بدهد و رفته رفته از مقاوت آنها در برابر شرایط نامساعد محیطی بکاهد. این درختان با حرکت خزنده­ای جای خود را به سکونت­گاه­های انسانی داده و ما بعد از چندین سال دیگر نه تنها اثری از آنها نخواهیم دید بلکه با انجام تغییرات آب و هوایی در اثر پدیده جنگل خواری و تغییر کاربری اراضی کشاورزی، شاهد ازبین رفتن فلورگیاهان بومی و فون جانوری و برهم خوردن زنجیره های غذایی و از همه مهمتر عدم تعادل زیستی در این منطقه خواهیم بود. انگار که درخت ها دیگر جایی برای ماندن ندارند و ایستاده می­میرند.

ایران در زمره کشورهایی است که به سرعت به سمت بیابانی شدن در حرکت است و سالانه حدود ۱۰۰ هزار هکتار از جنگل‌ها در معرض نابودی و بیابانی شدن هستند. مناطقی که در معرض خشکی و بیابانی شدن هستند تنها مربوط به مناطق خشک و کم بارش نیستند بلکه مناطق سرسبز و جنگل‌های شمالی کشور هم در خطر بیابانی شدن قرار گرفته اند(شکوری،1401). شاید تا چندین سال دیگر برخی از تغییرات آنقدر شدید اتفاق بیافتند که ما شاهد بیابان شدن جنگل ها در منطقه سرسبز شمال کشور بالاخص رامسر باشیم.

مجمع عمومی ‌سازمان ملل متحد روز ۲۱ مارس (اول فروردين) را به عنوان "روز جهانی جنگل" معرفی کرد تا نقش غیرقابل انکار جنگل‌ها در پایداری سرزمین و شادابی حیات جانوران و گیاهان را برای دولت ها پررنگ تر نماید. پاسداشت این روز جهانی از سال ۲۰۱۳ آغاز شده و هدف بالا بردن سطح آگاهی‌های عمومی نسبت به جنگل ها بوده است(خبرگزاری مهر، 1394).

مردی که در 41 سال یک بیابان را به جنگل تبدیل کرد(زهرا گیان، 1401)

مردم رامسر، شاهد تغییر و برهم خوردن اکوسیستم دریا و جنگل نه تنها بهتر نشدن بلکه بدترشدن آن در هر سال نسبت به سال قبل­تر هستند. رفته رفته از حریم جنگل و باغات کشاورزی و مناطق سرسبز که در زیبایی شهر و ایجاد چشم­اندازها دخالت مستقیم دارند کاسته شده و شهرت جهانی رامسر به واسطه داشتن طبیعت بکر و زیبا زیر سؤال می رود!. شاید روزی برسد با صرف هزینه های هنگفت و گذشت زمانی طولانی هم نتوان اکوسیستم جنگل را به روز اول برگرداند. سازمان جنگل­ها به دلیل کمبود تجهیزات و نیروی انسانی به تنهایی توان مقابله با بیابان زایی را ندارد.

این امر نیازمند اقدام عاجل برای ارائه، ثبت و تصویب طرح­های طبیعت یار نظیر پرورش و انتقال به عرصه از نهال­های جنگلی(بالاخص انجیلی ، لیلکی و شمشاد که در معرض خطر هستند)، انجام امور آبخیزداری و پخش سیلاب، آموزش و همکاری مردم محلی و گردشگران با نگرش توسعه گردشگری پایدار و انجام پروژه­های کارشناسی شده زیست محیطی در اسرع وقت می باشد.



منابع مورد استفاده:

شکوری،م.1401 .عوامل انسانی بیابانی شدن جنگل ها؛ مخرب‌تر از عوامل طبیعی. اداره منابع طبیعی استان گیلان.

خطر بیابان شدن جنگل های ایران. 1394. خبرگزاری مهر.

شریعت نژاد،ش. 1396.سازمان جنگل­ها توان مقابله با بیابان زایی را ندارد.(خبرگزاری گراف).

گیان،ط.1401. مردی که در 41 سال یک بیابان را به جنگل تبدیل کرد.(خبرگزاری شرق).

http://ramsarnovin.ir/wp-content/uploads/2015/09/IMG_7811.jpg

تمشک (به انگلیسی: Raspberry) نام عمومی برای میوه خوراکی چندین گونه گیاه در خانواده Rubus از گلسرخیان گفته می‌شود که معمولاً در زیرسرده Idaeobatus جای می‌گیرند. این نام همچنین به خود گیاه نیز گفته می‌شود. تمشک‌ها گیاهانی دیرپا با ساقهٔ چوبی هستند.

تمشک وحشی(Rubus fruticosus)

https://goodandgreenguides.com/wp-content/uploads/2516/ceatboai7e-6.jpg

تمشک بدون خار(آمریکایی(رقم هیمالیا) و رقم فرانسوی و .....)

https://fardinkesht.ir/wp-content/uploads/2021/06/tameshke-bedone-khar4.jpg

منبع:

1- وب خبربان

https://ramsarland.com/wp-content/uploads/2022/07/2-min-699.jpg

شهرستان رامسر در استان مازندران واقع شده است. این شهرستان و روستا‌های اطراف آن به اندازه‌ای زیبا هستند که کمتر کسی است که با نام این شهر زیبا آشنا نباشد. اگر چه روستا‌های آن کوچک هستند، اما از لحاظ گردشگری دارای بهترین جاذبه‌های طبیعی استان مازندران هستند. روستای پلهم جان یکی از روستا‌های این شهرستان است. آب و هوای معتدل این روستا موجب شده تا گردشگران بسیاری به این روستای خوش آب و هوا در فصل تابستان سفر کنند.

https://img9.irna.ir/d/r1/2023/05/31/4/170402458.jpg?ts=1685523263305

حدود ۹۷ هزار میلیارد تومان اعتبار برای ساخت آزاد راه چالوس - رامسر برآورد شد

استان‌ها | مازندران نوشهر - ایرنا - مدیرعامل شرکت ساخت توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور و معاون وزیر

منبع:

https://www.irna.ir/news/85122944/

نوشهر- ایرنا- آزادراه چالوس-رامسر ادامه آزادراه تهران- شمال بوده که با ساخت آن بسیاری ازچالش‌های مربوط رفع می‌شود، هیات دولت مهر سال گذشته با تأمین مالی این طرح ملی موافقت کرد و وزیر راه و شهرسازی در سفر هفته گذشته به غرب مازندران گفته پس از جمع‌بندی گزارش‌ها به زودی عملیات اجرایی آن آغاز می‌شود.

ادامه مطلب

اما و اگرهای موجود بر سر ساخت بزرگراه و عدم انجام تعهدات شرکت های طرف قرارداد در موعد مقرر به دلایل مختلف و اعمال سلیقه های برخی از افراد دست اندرکار منجر به عملی نشدن ساخت و تجهیز بزرگراه شده است. لذا با وجود طرح های مصوب دولتی و تخصیص بودجه های کلان هنوز مردم چشم به راه هستند. والله اعلم.