جواهرده در مه .

جواهرده در مه
در یادداشت پارسال در همین نشریه تحت عنوان " مدیریت جواهرده نیاز به تحول دارد " به کم و کاستی های که در جواهرد ه و نقش مدیریت دهیاری و شورای جواهرده با آن دست به گریبان هست اشاراتی داشتم.
اما آنچه موجب این یادداشت شد ؛ بحث انتظارات و توقعی بود که از مجموعه دهیاری می رفت. در تقدم والویت این انتظاراین بود و هست . آنچه در ابتدا بر مدیریت جواهرده ضرورت می یابد هماهنگی بیشترو ملموس تر با مدیران کلان و نهاد های مرتبط با شورا من جمله شورای بخش و شورای شهرستان است، تا در ذیل توجهات مدیریت کلان شهرستان وبه تبع آن درسطح استان و ملی تغییرات زیر ساختی جواهرده عنایت بیشتری گردد، در ورای این هماهنگی انتظار می رود تا از وضعیت روزمرگی گذشته فاصله گرفته ، تا فردای بهتری را که برای این روستای فرا ملی در ذهن شهروندان متصور می باشیم سریعتر محقق گردد .
اما تجربه عینی شهروندی نشان از آن دارد که هنوز همان نوع نگاه مقطعی شورای روستا وبه تبع مدیریت آن که درکسوت دهیار ، از سردرگمی اولیه تا بی هدفی دربرنامه ریزی کلان حکایت دارد.
مدیریت ناشی از من شایسته نهفته ی در اعضای درون شورا که در پیگیری های نهاد مرتبط با دهیاری ها در شهرستان نشان از آن دارد شورای بخش ، شورای شهرستان و بخشداری از منظر شورای دهیاری جواهرده محل از اعراب نداشته و نامه نگاری مستقیما ً بر خلاف رویه و قوانین با مقامات بالادستی می باشد . از این منظر شورای جواهرده نوعی تبخر و منیت رنج می برد. این گونه منیت و خود برتربینی که به ظاهر از نوعی ارتباط قوی به زعم این مدیران است ، درست نقطه ضعف این نوع برداشت های مدیریتی است . چرا که شوراهای بخش و شهرستان که ناظر بر تصمیمات و مصوبات دهیاری و شورا های روستا ها ست در تصمیمات درون شورایی خود سهمی برای جواهرده لحاظ ننموده و این روزنه قانونی سیر گذار جواهرده را در مجموعه شهرستان به هیچ می انگارند. ودر زمان مقتضی فرصت های قانونی دریافت های و بودجه های دولتی را به چالش می کشاند و این می شود که دهیاری از سهم مالی نسبت به مناطق گردشگری شرق شهرستان به شدت آسیب پذیر و غیر قابل دفاع می گردد.
این فرصت سوزی ها مدیریتی در جواهرده بهانه ی گشته است تا نگاه مردمی بر این حکم قرار گیرد ، که جریان مدیریتی در کلیت شهرستان منتسب به شرق شهرستان هستند. طرح ها وبرنامه های تغییرات زیر ساختی رابرای مناطق روستایی بدان سوی هدایت می نمایند. این صغری و کبری مقدمه چینی اشارت دارد وقتی نگاه روستای گردشگری از سر جواهرده می پرد و می رود با تخصیص یک میلیارد تومانی دردامن جنت رودبار می نشیند ، واین کار را با اقداماتی ساده و با معنای با تخریب محیط آن شاخص های یک روستای گردشگری که می توان از جاده ، کوه ها و منابع جنگلی و... اکو سیستم تا زیر ساخت های شهری مورد ارزیابی قرار می گیرد کاسته می شود در حال پیشروی است .
در ادامه سیطره بخشی این نگاه حذفی روستای نمونه گردشگری و پایین کشیدن تابلوی جواهرده این قطعه بهشت به جا مانده بر زمین شهروندان رامسر و ساکن در جواهرده متاسفانه شاهد هستیم دوباره مدیران شهرستان بدون درنظر گرفتن زخمی که به طبیعت روستای گردشگری جواهرده که ده سال قبل بعنوان اولین گزینه انتخاب روستای نمونه گردشگری استان مازندران مطرح بوده است ، امروز درسایه بی تدبیری به فراموش سپرده شد ولی روستای کندلوس با تدبیر از این روستا فاصله گرفت. بدون اینکه متوجه باشند هنوز زخمی های که برش های بریدگی سر پیچ ها مسیر جواهرده برآن وارد شده است بدون هیچ نگاه کارشناسی هنوز ترمیم نشده است . دوبار می خواهند زخم عمیق تر در دل جواهرده بنشانند!؟.
متاسفانه مدیریت در جواهرده هنوز بر منوال مدیریت عملگی درون شورایی تا مدیریت اقتدارگرایی حاکم دهیار بر خود رنج می برد . امروز فرصت تغییر جواهرده در روند توسعه روستا به نمونه گردشگری بدلیل انتخاب سبک مدیریت بی هدف و باری به هرجهت ، در عدم بکارگیری از تجربیات مردان دیروز و شایستگان و مهندسین حوزه های دانشگاهی ، گردشگری در حال سوختن کامل است.
درآمد شورا به نوعی از مدیریت بردرآمد های مردمی وعوارضی ورودی گردشگران د ر مسیر جاده جواهرده حکایت دارد. اما نوع ، نحوه و میزان درآمد ها و هزینه ها پس از دوسال هنوز نامکشوف است . و حرف و حدیث های مبنی برنحوه ومیزان دریافت ها و هزینه ها بدلیل عدم شفافیت بیلان کاری نیز بسی جای تامل است!؟.
مدیریت کلان شهرستان نیز به نظر می رسد نظارت بر مدیریت دهیاری و شورای جواهرده را به خود وا نهاد ه ، نظارت خود را بر آن چیده است . در حالی که قول بررسی اسناد آن را با استفاده حسابرسان حرفه ی به فراموش سپرده و یا شاید !!؟؟
در حالی که در سایه دولت تدبیر و امید تفکرات و اندیشه های تعاملی را به شدت در حال گسترش است ، اصرار بر مدیریت خود محورانه که مدیریت مجموعه را به فساد تهدید می کند معنای جز این برداشت نداشته و ندارد. وگرنه می بایست تا به امروز مدیریت در جواهرده در مسیر قانونمند و در سایه حاکمیت مدیریت شهرستان قرار می گرفت .
استمرار و اصر ار بر مدیریت غیر شفاف به تبع القای این اینگونه تفکرات به جامعه عادی راه جایی نخواهد برد وزمان آن رسیده است تا مدیریت در جواهرده به نظم مطلوب برسد زمانی هم این نظم مدیریتی می تواند در یک فضای محدود محقق گردد که مدیریت نظم و قانونمند از ابتدا دریافت عوارضی ورودی که می توان با نصب دروبین های ثبت پلاک ماشین ها تعداد گردشگران و میزان دریافت ها مدیریت و امنیت های اجتماعی و جاده ای را در رقم بزند و همچنین هزینه ها ی اجرایی و عمرانی شفاف و شهروند نیز برآن آگاهی و واقف گردند. که ظاهراً نشانه ها دال بر آن نیست که جواهرده از مدیریت منسجم و علمی تر بهره خواهد برد و مدیریت جواهرده امروز نه گم گشته درمه گم گشته در مدیریت غبارآلوده ی است که تن شاداب وزیبا آن رنجور و بیمار کرده است . جلیل پورمنصوری مدرس دانشگاه.